سخنگوی دولت گفت: باید همگان انتظارات منطقی از دولت آینده داشته باشیم و دولت آینده هم، در شرایط تحریم قرار دارد و تحریم، حقیقتی انکارناپذیر است.
به گزارش پایگاه خبری_تحلیلی کلاغ نیوز، علی ربیعی سخنگوی دولت در آخرین نشست خبری خود با خبرنگاران طی سخنانی اظهار داشت: گفتمان دولت یازدهم، براساس ضرورتهای دوره حیات سیاسی و اجتماعی ایران در دهه ۸۰ شکل گرفت. در سال ۹۲ گفتمان اعتدال، یک نیاز برای کشور بود.انتظارات منطقی از دولت آینده داشته باشیم و دولت آینده هم، در شرایط تحریم قرار دارد و تحریم، حقیقتی انکارناپذیر است.
وی افزود: این نیاز براساس دو معضل بوجود آمد؛ یکی گرایشهای قطبی فاصلهدار افراطی و تفریطی نسبت به مسائل خارجی و نیز در داخل قطبیشدن شدید جناحهای سیاسی و نیاز جامعه به دیدگاهی متعادل برای حل مسائل خارجی و آرامش در داخل و همینطور تفرقه در میان ملتهای منطقه و مسلمانان که خود محصول افراطیگریها و تفرقهافکنیهای درون و بیرون از امت اسلامی بود.
سخنگوی دولت گفت: ما در دهههای گذشته، این تجربه را یاد گرفتیم که از راه افراط و تفریط نمیشود کشور را اداره کرد. دولت برآمده از ایده اعتدال به قدری به این ایده معتقد بود که رئیسجمهور در طول این مدت از مدیرانی با گرایشهای مختلف در دولت بهره برد و از آنان دعوت به کار کرد و در تمام هشت سال گذشته کوشید که از جاده اعتدال منحرف نشود.
ربیعی خاطر نشان کرد: در عرصه خارجی پایبندی به گفتمان اعتدال چیزی نبود جز پایبندی به منافع ملی، ایستادگی در برابر زورگویی اما تعهد به تعامل مبتنی بر احترام و منافع متقابل با جهان؛ واقعیت این است که اعتدال، ضرورت و نیازی تمام نشدنی است.
وی ادامه داد: دولت اعتدالی با تدبیر و امید، در دوره هشت سال فعالیت خود، بسیاری از اقدامات را سامان داد؛ و هرچند که به علت موانع داخلی و خارجی نتوانست در برخی موارد موفق بشود. دولت در این هشت سال، آثار قابل توجهی و به یاد ماندنی در تاریخ ایران بر جای گذاشت و ثبت کرد؛ موفقیتهایی که به خوبی دیده نشد.
سخنگوی دولت اظهار داشت: البته دولتدولت ناکامیهایی هم داشت که بخشی از این ناکامیها به علت نارساییهای طبیعی بود که در هر دولتی و هر قوهای میتواند وجود داشته باشد، و بخش عمده دیگر، ناشی از موانعی بود که به دولت تحمیل شد. البته موضوعاتی که هم که در آنها به موفقیت دست یافت نیز معمولا با بیمهری جناحهای سیاسی مخالف دیده و شنیده نشد.
ربیعی تصریح کرد: قضاوت در مورد دولتهای یازدهم و دوازدهم، بدون دیدن «عوامل خارجی و موانع داخلی» و ارزیابی عملکردش، بدون تقسیم این مدت به دو دوره زمانی، تبیینی منصفانه و درست نخواهد بود. دولت با این تحلیل که کشور نیازمند توسعه است، و در سایه پیشرفت و توسعه و بزرگ شدن اقتصاد امکان تحرکهای اجتماعی فراهم میشود بر این اساس برنامههای خود را در سایه سه جهت ۱- رشد و توسعه ۲- گسترش عدالت و ۳- فقرزدایی در نظر گرفت.
وی ادامه داد: برای دستیابی به عامل اول، نیازمند سرمایهگذاریهای متعددی بودیم بنابراین با مشی اعتدال در سیاست خارجی، به سمت زدودن ایرانهراسی شکل گرفته پیش رفتیم و در یک روند پرافتخار، ایران، یک تنه در برابر شش قدرت جهان قرار گرفت و آنان را به تعامل به ایران در موقعیت برابر و توام با احترام، واداشت. اعتدال در روابط خارجی، به فراموش کردن معنای دشمنیها و بدخواهیهایی نبود که علیه ملت ما روا شده است بلکه به معنای حرکت در مسیر منافع ملی است.